تا چه زمان از نگهدارنده استفاده كنيم

Additional Info

امتیاز کاربران
ضعیفعالی 

تا چه زمان بايد از نگهدارنده هايم استفاده كنم؟

یاد آوري: نگهدارنده ها يا ريتينر ها كه پس از خاتمه دوره فعال درمان ارتودنسي به مراجعين تجويز مي شوند با هدف نگهداري دندانهاي مرتب شده در محل خود و طي دوره ترميم و تكامل بافتهاي اطراف دندان يعني استخوان، لثه و غلاف به كار گرفته مي شوند. به عبارت ساده تر بايد دندانها را بعد از اينكه حركتشان تمام شد در جاي خود نگهداشت تا بافتهاي اطراف آن مجددا باز سازي شوند.

پرسشي كه اكثر بيماران دارند اين است كه تا چه مدتي بايد از نگهدارنده ها استفاده نمود؟ پاسخ واحد و قطعي براي اين پرسش وجود ندارد. منابع و محققين مختلف زمانهاي متفاوتي از 6 ماه تا 2 سال و حتي بيش از آن را توصيه كرده اند. براي برخي موارد حتي توصيه شده است كه اين نگهداري بصورت هميشگي باشد. يك دليل اين تفاوت كه شايد كمتر آنرا شنيده باشيد، جلوتر توضيح داده مي شود.

 

 تغييرات سني و تكاملي، نكته اي كه كمتر به آن توجه مي شود

 

(به استثناي بانوان كه دچار پيري و افزايش سن نمي شوند Wink ) بدن انسانها پس از بلوغ و سپري نمودن دوران جواني وارد مرحله پيري مي شود كه در آن بافتها به بيان ساده سست مي شوند. اين سستي كمابيش در تمام اجزاي بدن مشاهده مي گردد: ريزش و سفيد شدن موها، افتادگي و چين خوردگي پوست و موارد مشابه ديگر. اين نكته بدون ترديد در خصوص بافتهاي داخل دهان نيز صدق ميكند:

لثه و استخوان اطراف دندانها با گذشت زمان ضعيف شده و يا دچار تحليل مي شوند. اين بافتها حمايت كننده دندان در برابر نيروهاي مختلف هستند (در علم ارتودنسي از اين پديده تحت عنوان active stabilization  يا "تثبيت فعال" ياد مي شود). اگر اين بافتهاي حمايت كننده وجود نداشته باشند، دندانها نخواهند توانست انواع نيروهاي جويدن را تحمل كنند و جابجا خواهند شد ( يادمان باشد كه دندانها به استخوان اطراف خود نچسبيده اند و يك غلاف محافظ اطراف آن وجود دارد). شايد تا به حال توجه نكرده باشيد اما زبان و لب و عضلات گونه نيز دائما در حال وارد كردن نيرو به دندانها هستند و اگر اين تثبيت فعال وجود نمي داشت، دندانها حتي با همين نيروها (هر چند به ظاهر جزئي) جابجا مي شدند،‌ تا چه رسد به نيروهاي قوي جويدن. پس سلامت و استحكام اين بافتهاي نگهدارنده نقشي كليدي دارند.

تحليل و تضعيف بافتهاي نگهدارنده دندان موجب مي شوند كه ريشه دندانها فاقد پوشش لازم شده و در نتيجه مقاومت خود را در برابر نيروها تدريجا از دست بدهند. بعبارتي، تثبيت فعال دندانها دچار اختلال مي شود.

براي مثال، درختي را در نظر بگيريد كه خاك و زمين اطراف آن شسته شده و ريشه هاي آن از زمين بيرون مي آيند. در اين صورت چه اتفاقي مي افتد؟ احتمال كج شدن و يا سقوط درخت افزايش مي يابد. براي محافظت و نگهداري از درخت تلاش مي شود كه خاك به اطراف ريشه افزوده گردد و به نوعي خاك را تقويت نمود. اما اين حالت در خصوص دندانها متاسفانه هنوز مقدور نمي باشد، يعني پيوند استخوان و لثه براي اين اهداف آنگونه كه انتظار مي رود اثر ندارند. در مورد مثال درخت راهكار ديگر ايجاد يك تكيه گاه يا بست براي درخت مي باشد. در خصوص دندانها اين بست را اسپلينت مي گوييم كه در مواردي كه بيماري لثه و تحليل وجود دارد به كار مي رود. نگهدارنده هاي ارتودنسي نيز تقريبا همين نقش را ايفا مي كنند.

تحقيقات طولاني مدت نشان داده كه دندانهاي افراد، حتي افرادي كه بافتهاي سالم داشته و حتي آنهايي كه هرگز درمان ارتودنسي نكرده اند، در طول زمان دچار تغيير موقعيت و جابجايي مي شوند. جالب اينكه اين اتفاق حتي در افرادي كه بصورت مادرزاد و طبيعي دندانهاي رديف و منظم داشته اند نيز گزارش شده است. دليل اين اتفاق را همان مواردي كه قبلا گفته شد مطرح مي كنند. يادآوري مي شود كه جابجايي تدريجي دندانها بيماري قلمداد نمي شود و در افراد سالم هم اتفاق مي افتد. اين تغييرات را بيشتر به چشم تغييرات سني بايد نگريست، همانطور كه سفيد شدن تدريجي مو را طبيعي مي انگاريم و نه بعنوان يك بيماري.

اين مطلب را براي شما عزيزاني كه ارتودنسي كرده ايد مي نويسيم چون ميخواهيد در خصوص نتايج درمان ارتودنسي خود بيشتر بدانيد و از چالشهاي فكري شما بكاهيم. افرادي كه درمان ارتودنسي نكرده اند ممكن است خيلي نسبت به تغييرات سني در دندانهاي خود حساس نباشند، اما براي شخصي كه ارتودنسي كرده است، كوچكترين حركت دنداني مي تواند موجب نگراني شود

راهكار چيست؟

اگر چه كه از دست رفتن توانايي تثبيت فعال دندانها منجر به حركت دندان مي شود و اين خبر خوبي براي عزيزاني كه ارتودنسي كرده اند نيست، اما خبر خوب اين است كه جابجايي ناشي از اين پديده خيلي به كندي و آهستگي صورت مي گيرد و اين امر شرايطي را بوجود مي آورد كه بتوان به ميزان زيادي با آن مقابله كرد و آن هم از راه ادامه استفاده از نگهدارنده هاي ارتودنسي به ميزان كم اما پيوسته.

جمع بندي اين مطلب و پاسخ به پرسش اول متن را در يك جمله مي توان خلاصه كرد:

براي عزيزاني كه درمان ارتودنسي كرده و از هر نوع جابجا شدن دندانها (حتي جابجايي هايي كه بواسطه تغييرات تكاملي بوجود مي آيد) نگرانند، توصيه مي كنيم كه نگهدارنده هاي خود را براي هميشه اما به ميزان كم ( مثلا يك شب در ميان يا هفته اي دو شب فقط هنگام خواب) استفاده كنند.

سوالات بيشتر خود در خصوص اين مطلب را از طريق پست الكترونيكي:‌   این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید

در ميان بگذاريد.

 
شما اینجا هستید: خانه مقالات مقالات مرتبط با ارتودنسی تا چه زمان از نگهدارنده استفاده كنيم