دکتر فرامرز مجتهدزاده - دكتر متخصص ارتودنسی در تهران

• < قبلی
• بعدی >

سوالات متداول

درد ارتودنسی را چگونه تسکین بدهیم؟

در جلسه اول شروع ارتودنسی به شما توضیح دادیم  و در مقالۀ مراقبت از وسایل ارتودنسی هم توضیح دادیم که در صورت درد گرفتن دندانها چه کار بکنید. اما چنانچه فراموش کردید یاد آوری می کنیم که:

• از مسکن استفاده کنید. اگر چه اکثریت بیماران از درد ارتودنسی خیلی گله ای ندارند و آنرا قابل تحمل عنوان می کنند، ممکن است برای برخی از عزیزان این درد شدید تر بوده و حتی تا چند روز طول بکشد. اگر از دسته بیمارانی هستید که در روزهای اول درمان درد زیاد و طولانی تجربه کردید، پیشنهاد می کنیم در جلسات بعدی که برای ادامه درمان مراجعه می کنید، یک ساعت قبل از مراجعه یک عدد قرص مسکن استفاده کنید. البته هر فرد خود بهتر می داند که کدام مسکن با او سازگارتر است، اما توصیه بسیاری از متخصصین ارتودنسی استامینوفن ساده است، و در درجه بعدی ایبوپروفن یا ژلوفن. مصرف زیاده از حد مسکن را توصیه نمی کنیم ( به مقاله داروها در ارتودنسی مراجعه کنید تا علت را متوجه شوید).
• بهداشت را رعایت کنید: شاید بپرسید که رعایت بهداشت چه ارتباطی به درد حین ارتودنسی دارد، اما درد به دلیل پدیده ای بوجود می آید که به آن التهاب می گوییم. نیروهای ارتودنسی هم التهاب ایجاد می کنند که به آن التهاب حاصل از نیرو یا التهاب مکانیکی گفته می شود. اما در عین حال التهاب ممکن است بدلایل دیگری نیز بوجود بیاید که مهمترین آنها التهابی است که در واکنش به سموم میکروبی بوجود می آید و به آن التهاب میکروبی می گوییم. زمانی که التهاب مکانیکی و میکروبی با هم توام شوند، درد شدیدتر خواهد بود. بهترین کار این است که التهاب میکروبی را به حداقل برسانید یا به عبارت دیگر بهداشت را- با اینکه ممکن است سخت بنظر برسد- تا حد امکان رعایت کنید. یادتان باشد که یک زخم آلوده بیشتر اذیت می کند تا یک زخم تمیز و حتی زودتر هم التیام می یابد.
• غذاهای نرم تر بجوید.
• غذاهای خنک تر بخورید: سیمهایی که معمولا در شروع درمان ارتودنسی در دهان قرار داده می شوند از جنس آلیاژ نیکل-تیتانیوم است. این سیم ها در حرارتهای پایین نرم تر هستند و فشار کمتری وارد می کنند و در مواقعی که حرارت بالا می رود سفت تر شده و نیروی بیشتری وارد می کند. کمپرس سرد هم نوعی اثر بی حسی و تسکینی می تواند داشته باشد.

آیا دندانهای عقل باعث می شوند تا دندانها بعد از ارتودنسی به هم بریزند؟

سوالی که بسیاری از بیماران از متخصصین ارتودنسی می پرسند این است که آیا لازم است تا دندانهای عقل را کشید تا دندانهای ارتودنسی شده دوباره دچار نامرتبی نشوند؟ یا به عبارتی دیگر آیا در آمدن دندانهای عقل باعث دوباره به هم ریختن دندانها می شوند؟ در خصوص این پرسش هنوز میان متخصصین ارتودنسی اختلاف نظر وجود دارد، اما آنچه که تحقیقات تا کنون نشان داده اند این است که نامرتبی دندانها بعد از ارتودنسی حتی مواقعی که دندانهای عقل وجود ندارند و یا اینکه پیشتر کشیده شده اند ممکن است دبده شود. محققین پدیده ای را تحت عنوان "رشد تاخیری" برای این پدیده مطرح کرده اند که در آن در فک پایین تغییراتی بوجود می آید. این تحقیقات نشان داده که این پدیده در محدوده سنی 18 الی 23 سال ( تقریبا همزمان با رویش دندانهای عقل) و بیشتر در خانمها دیده می شود. بنابر این احتمالا نامرتبی دندانها بواسطه رویش دندانهای عقل اتفاق نمی افتد، اما در عین حال خارج کردن دندانهای عقل به واسطه مشکلات بهداشتی از جمله پوسیدگی و التهاب لثه معمولا ضرورت پیدا می کند. گاهی هم دندان عقل با ارتودنسی به دندانی بسیار مفید مبدل می شود که می توانید در مقاله مربوط به دندان عقل مراجعه فرمایید.

ارتودنسی ثابت یا متحرک، کدام بهتر است؟ (منتشر شده برای اولین بار در هفته نامه سلامت)

این باور در میان مردم هست که ارتودنسی ثابت از متحرک بهتر است و البته این موضوع تا حدی درست است. وسایل ثابت در منظم کردن دندان‌ها دقت بیشتری دارد. به همین دلیل، وقتی به بیمار درمان با وسیله متحرک (پلاک) تجویز می‌کنیم، بسیاری از بیماران یا والدین می‌پرسند: «پلاک چه فایده‌ای دارد؟» در اینجا تلاش می‌کنم به برخی کابردها، محاسن و معایب پلاک‌ها اشاره کنم...

خوبی ارتودنسی متحرک این است که بیمار می‌تواند پلاک را در صورت بروز مشکل خارج نماید. دیگر اینکه برداشتن پلاک امکان رعایت بهتر بهداشت را فراهم می‌کند. برعکس، در وسایل ثابت چنین امکانی وجود ندارد یعنی بیمار قادر به خارج کردن آنها نبوده و تمیز کردن آنها و دندان‌ها دشوارتر است. امکان برداشتن پلاک می‌تواند در عین حال یک عیب باشد. خارج کردن پلاک توسط بیماران کودک و نوجوان یا آنها که انگیزه کم و همکاری ضعیف دارند به راحتی امکان‌پذیر است. اگر بیمار پلاک را بدون هماهنگی با پزشک و خارج از برنامه از دهان خارج نماید اثر آن به شدت کاهش می‌یابد.

نکته دیگر در مورد وسایل ثابت این است که این وسایل معمولا روی دندان‌های دایمی ‌قرار می‌گیرند و کمتر روی دندان‌های شیری به کار می‌روند. در نتیجه برای سنین پایین‌تر اغلب ناگزیر به استفاده از پلاک خواهیم بود. همچنین، با توجه به اینکه پلاک‌ها با سایر بافت‌های دهان به غیر از دندان‌ها در تماس هستند، احتمال ایجاد تغییر در دیگر بافت‌ها (مثلا استخوان) بیشتر می‌تواند باشد ولی وسایل ثابت تنها با دندان‌ها تماس دارند و بیشتر انتظار جابجایی دندان‌ها را داریم.

پلاک‌ها در این موارد کاربرد بیشتری دارند:

۱) زمانی که بهداشت بیمار ضعیف اما همکاری خوب است.

۲) زمانی که تغییر و تاثیر روی استخوان‌های فک مهم‌تر و مقدم بر تغییرات دندانی باشد.

۳) زمانی که درمان ارتودنسی باید در حضور دندان‌های شیری آغاز شود.

چه زمانی برای ارتودنسی مناسبتر است؟ برگرفته از سایت رسمی انجمن ارتودنتیستهای ایران www.iao.ir))

درمان ارتودنسی با در نظر گرفتن شرايط مناسب در هر سنی می تواند قابل انجام باشد. بسیاری از مشکلات ارتودنسی به شرطی که در سنین پایینتر و قبل از خاتمه رشد فکین، تشخیص داده شوند؛ با سهولت بیشتری درمان خواهند شد. درمان زود هنگام، میتواند بیمار را از انجام جراحی یا درمانهاي پیچیده‌تر نجات دهد. انجمن ارتودنتیست‌های ایران قويا توصیه می‌کند که اولین ویزیت کودک نزد متخصص ارتودنسی در سن ۷ سالگی صورت بگیرد . متخصص به شما خواهد گفت كه زمان مناسب براي شروع درمان چه زماني مي تواند باشد.

برای کسب اطلاعات بیشتر اینجا را کلیک کنید.

بعضی از بیماران را دیده ام که بعد از تمام شدن ارتودنسی و برداشته شدن سیمها از روی دندانها، دندانهایشان خراب شده و تغییر رنگ داده است. آیا ارتودنسی باعث شده که دندانها خراب شوند؟

برای اینکه دندان پوسیده و دچار تغییر رنگ شود، لازم است که میکروبهای داخل دهان دندانها را از بین ببرند. مواد و وسایلی که برای ارتودنسی به کار می روند خود باعث تغییر رنگ نمی شوند. شاید برایتان جالب باشد که بدانید چسبی که برای چسباندن براکتها ( نگینها) استفاده می شوند در حقیقت یک نوع ماده پرکردگی دندان هستند.

در نتیجه اینگونه باید گفت که دلیل خرابی و تغییر رنگ دندانها بعد از ارتودنسی به دلیل عدم رعایت بهداشت دهان و دندان در این افراد است که بعد از برداشته شدن وسایل ارتودنسی نمایان می شوند. مادامیکه در طی درمان ارتودنسی بهداشت به خوبی رعایت شود، جایی برای نگرانی از تغییر رنگ دندانها وجود نخواهد داشت.

متخصصین می گویند که درمان ارتودنسی حدود 2 سال به طول می انجامد، در حالیکه خیلی از آشنایان ما ببیش از 4 سال است که به دکتر خود مراجعه می کنند؟ چرا درمانشان طولانی تر شده است؟

 در حقیقت باید گفت که درمان طولانی نشده است. طبق تعریف مرسوم، به دوره ای از درمان که در آن دندانها حرکت داده شده یا انتظار تغییرات رشدی با استفاده از وسایل ارتودنسی داریم، دوره درمان "فعال" نامیده می شود که به طور معمول حدود دو سال به طول می انجامد. پس از خاتمه دوره فعال درمان و برای اینکه دندانها یا فک در محل خود تثبیت شوند، متخصص ارتودنسی استفاده از وسایل نگهدارنده را به بیماران تجویز می کنند و به این دوره از زمان دوره "نگهداری" گفته میشود که می تواند بسیار متغیر باشد ( حتی در برخی از بیماران ممکن است استفاده از دستگاههای نگهدارنده برای سالیان سال و یا حتی برای همیشه تجویز شود). بنابراین وقتی متخصص ارتودنسی به شما می گوید که دوره درمان ارتودنسی حدود 2 یا 3 سال به طول خواهد انجامید، منظور وی دوره "فعال" درمان است که البته این دوره نیز ممکن است در برخی بیماران طولانی تر از حد متوسط شود.

اگر پرسش دیگری دارید، خوشحال می شویم که به آن پاسخ بدهیم. برای طرح سوالتان، به نشانی زیر سوالتان را ارسال بفرمایید: 

این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید